Op 20 februari 2013 vond in Podium Mozaïek het programma West Words plaats, een reeks van SLAA en Podium Mozaïek. De samenstelling van de avond was in handen van Tsead Bruinja waarbij hij zich liet inspireren door het nummer 'A Love Supreme' van John Coltrane. Op uitnodiging van Tsead Bruinja lieten Piet Gerbrandy, Maria van Daalen, Mark Boog, Justin Samgar, Janneke Rinzema, Yahmani Blackman en U.N.O.M. hun 'hoogste liefde' horen. De komende weken zullen op deze plek teksten met audio van de avond verschijnen.
Tekst: Piet Gerbrandy
Voordracht: Yahmani Blackman en Piet Gerbrandy
Aansluitend: 'Celebrate' uitgevoerd door Iris de Jong, Clifton Grep en Jennifer Ziechem
Luister
YB:
Vertrouwen een fatah morgana die mij veranderde in een albino aardbei.
Rood ontbreekt liefde raakt zoek.
Mijn pigmentloze erfenis maakt plaats voor gevoelloze lustigheid.
Koud koud warm warm koud warm warmer warmer HEET!
PG:
Niet in het zand in de helm de dennen of de hei
honingloos na een zomer van zuiglust
niet in de huid van met sterven bedreigde reptielen
hun legsel gebarsten en dor onder prikkende struiken
niet in zeewind of landwind
niet in ontgroenend geritsel van koppige eikjes
niet in de bes die jenever
niet in de bes die de reebout
niet in de bottel die rins maakt het dagelijks brood
niet in het spoor van konijnen
kreet van de slechtvalk die bidt om een bittere mol.
Halverwege de heuvel in het zuiden rijst een vervallen heiligdom op. Zodra ik op de drempel van de gewelfde ruimte sta bevangt mij een huivering. Het gebouw is grijs koud leeg en van afmetingen die het menselijke ruimschoots te boven gaan. Men heeft hier ooit een plek binnen de oneindigheid willen afbakenen. Ontzag behoeft een aanwijsbare locatie die desondanks in haar structuur de plekloosheid imiteert. Afbakening maakt het onbegrensde niet minder onvoorstelbaar maar er is tenminste een plaats waar men haar niet bevat. Daarom talm ik op de drempel. Boven het dal de schreeuw van een kiekendief.
YB:
Hij wil me.
Tijdelijke intimiteit verspreidt de zure geur van valse liefde.
Mijn gekreun klinkt als I love you in zijn oren
Hij mist me.
Elke stoot is een regendruppel tikkend op een zolderraam
Mijn huilende kut verwart hij met de tranen van een geliefde die hem nooit meer kwijt wil.
Hij houdt van me…
Echo krijg hij niet
Vergis je niet
Mijn hart beat alleen voor het lied dat hem naar mijn spot lokt.
PG:
Niet uit moed of een goedheid die waarborgt
niet uit verdriet of frustratie
verveling of angst
niet uit verlangen naar wijsheid
niet uit een inzicht in zin of besef van een waarde
laat staan uit deugdzaamheid
niet uit hebzucht of hang naar verlichting
een hoop die het klamvette duister doortast
niet uit haat
en ook niet uit liefde voor wie
in landwind of zeewind gekust kan
niet uit de walg van een desperaat zwetende geilheid
niet uit geloof in het ander dat ziet zich ontfermt en verlost
niet uit een late late overgave
uit een schrik wekkende gekte
of wetenschap die kalm maakt en ontzet.
Het zaaltje bevindt zich aan een plein in een dorp in het oosten. Op zaterdagavond verzamelt zich een tweehonderdtal mensen in de lage rokerige ruimte. Vijftigers met dunnende paardestaarten en bierbuiken in uitbundig bedrukte zwarte t-shirts. Getatoeëerde moeders die hun versmade borsten opstuwen onder versleten motorjasjes. Bleke schoolmeisjes met piercings op onhandige plaatsen. Grolsch en zware shag. Wanneer om elf uur de snoeiharde band begint te spelen is ieder gesprek zowel onmogelijk als overbodig. We laten ons in verbondenheid meevoeren door dreunende bassen ons verdoven door jammerende gitaren de wanhopige psalm van de mondharp en verliezen ieder besef van tijd. Niet van ruimte. ’s Anderendaags de piep die blijvend is.
YB:
Onze donkere nacht veranderd in een glas halvolle melk, blanco
Koud koud warm warm koud warm warmer warmer HEET!
Ik wil hem
Tijdelijke intimiteit verspreidt de zure geur van valse liefde.
Zijn gekreun klinkt als I love you in mijn oren
Ik mis hem
Elke stoot is een regendruppel tikkend op een zolderraam
Zijn huilende mmmmm verwar ik met de tranen van een geliefde die mij nooit meer kwijt wil.
Ik houd van hem…
Echo krijg ik niet
Vergis je niet
Zijn hart beat alleen voor het lied dat mij naar zijn spot lokt
PG:
Niet om de baan van de zon
niet om de maan die getijden karnt in het zilte
niet om formaties van wolken gestuwd
door landwind of zeewind
door stromingen die geen gierzwaluw kent
niet om kromming van uren in tijloos heelal
niet om redeloosheid van uw vreemdste getallen
niet om de zuiverheid van uw intervallen
niet om zwaarte die massa bewaart voor diffusie
niet om de massa die zoek is voor iris en vuist
niet om uw higgs dirac majorana
om de tintelswing van uw spin.
In een krom straatje binnen de oude vesting in het gure noorden lopen morsige mannen in regenjassen langs ramen waarachter half ontklede vrouwen hun vergankelijke koopwaar uitventen. Wanneer drie zwarte meisjes afkomstig van een ver westelijk eiland mij vreemdtalig binnenlokken lever ik reeds op de drempel willoos al mijn bezittingen in om mij door hun machtige lijven te laten afrossen pletten en leegzuigen. Ik ben een nietig voorwerp zonder doel of richting. De overweldiging is totaal en kent geen genade. Dit slopen is een kunst en een bestemming. O kale leegte onder asgrauw zwerk.
YB:
Deze vrouw ze heeft iets, ik weet niet wat, maar ze heeft iets.
Als zij langsloopt voel je hoe je wimpers schuifelen als koraal in een stille oceaan
Haar huid bestaat uit bruine nasikorrels verstopt onder verharde pindasaus
Chocolademelk omsingeld door slagroompompjes functioneren als haar ogen
Mijn zwaartekracht hangt aan haar felrood gestifte lippen
Mijn hart maakt elke seconde overuren als ik haar caribisch gevulde stem hoor
Oestrogeenvulkanen erodeert haar heupen tot beeldige rotsen
waar ik, een druppeltje zeewater, tegen aan zou willen knallen.
Haar haar is net zo complex hard kroes en zwart als haar persoonlijkheid
Ze heeft de lach van een hyena maar dan poëtischer …..erotischer
Ik weet dat haar hart net zo koud is als de vloer waarop wij nu staan
Maar haar vurigheid smelt elke vorm van weerstand om in aantrekkingskracht
Ooo ik ben niet lesbisch
Maar deze vrouw…die heeft echt iets.
PG:
Niet met het grijs van je iris die tuurt naar onzichtbare schepen
niet met je haar dat zich voegt naar zeewind of landwind
niet met de geur van je licht zilte lippen
op je koele wangen de blos van een wil of een doel
niet met de muis van je vuist
niet met je tweeling gazellen je trossen vol most
met het blauw van een bloed
niet met je zuchten en klinkers
niet met je schoot
niet met de bittere vacht van je schoot
niet met het zacht van je binnenste dijen
om de snuit van je vingers geklemd
niet met het vocht van je lust
niet met het ruw paarlmoer van je pinktop en teentop
je gang door de hei honingloos na een zoele september.
YB (TLC – Redlight Special):
Baby it’s yours
All yours
If you want it tonight
I’ll give you the red light special
All through the night
PG:
Boven vlijmend zand
boven snerpende zang van een storm droog
boven het lemmet van zand
doemt een traan trekkend leger van lippen
doemen mondstukken op
bloeit gekir op van mondige ogen
pupillen gesperd om te laaien en loeiend
gloeit aan de einder een kut op
lila kieuw van een lichtgod
willoos lied van het zeegat
dat billend in wieren verstikt wat het spot
boven de rand van de put
boven de bron waarin water
kiemrijk onvindbaar kwikzilver
in schaduw van luttele bomen
roem van fataal eboniet
riet aan zoom van gezwollen rivieren
slib drachtig van mineraal gif
dat nieuw maakt nieuw land
en uithijgt als de laatste halogene
spots
doorbranden.
YB:
Ik wordt gestenigd door mijn zelfgeschreven script
Zijn investering in mijn onroerend ondergoed
Lijkt vruchten af te werpen
Ik wordt gestenigd door mijn zelfgeschreven script
Elk steentje incasseer ik trots met een diepe zucht van spijt.
Harnas om mijn hart smelt
De smaak van ijzer vult mijn mond.
Eindelijk is mijn hart gebroken
En liefheb ik gezond
