Vier intieme fotofilms over armoede
In Nederland staat de teller van huishoudens met problematische schulden op een klein half miljoen. Hoe ziet je leven eruit als je in de schulden zit? Die vraag stelden fotograaf Rachel Corner en journalist Laurens Nijzink zich in opdracht van De Groene Amsterdammer. Het resulteerde in een serie van vier intieme portretten, die we hier ter gelegenheid van ons themanummer over schuld opnieuw plaatsen. De portretten laten zien hoe mensen (bijna) in de schulden verzeilen en hun strijd om er weer uit te komen. Ze geven een gezicht aan een sluipend sociaal probleem dat veelal gepresenteerd wordt in beleidsmatige en afstandelijke taal.
Een lange dag
De hond heet Hyper, haar zoontje is het een beetje en Tamara zelf komt ook niet echt aan ontspannen toe. Als alleenstaande moeder is ze van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat druk met werk en zorg voor haar kinderen. En dat alles met een klein beetje geld.
Als opmaat voor het schuldsaneringtraject wordt haar inkomen alvast ingehouden en beheerd door een instantie. Al is haar bewegingsruimte beperkt door gebrek aan tijd en geld, toch voelt Tamara zich nu vrijer dan toen ze haar schuld uit schaamte verborgen hield. Je schaamte opzij zetten is een eerste stap naar een oplossing.
Eigen haard is goud waard
Je moet Malick aankijken als je tegen hem praat. En duidelijk articuleren. Dat heeft veel meer zin dan je stem verheffen. Malick lipleest beter dan dat hij hoort.
Dat maakt de communicatie niet altijd gemakkelijk. Begrijpen en begrepen worden, daar ligt een probleem. Ook wanneer hij de vele instanties bezoekt - om een woonruimte te krijgen bijvoorbeeld, of om van zijn schuld af te komen. Dat heeft niets met intelligentie te maken: hij heeft een HBO-diploma op zak. Malick heeft gewoon meer begeleiding nodig. Vooral bij het vinden van een baan. Dat geeft hij zelf ook aan. Maar instanties schuiven hem door, als een hete aardappel.
Bekijk de vorige twee films hier
