De Red Friend werd geschilderd door Lan Ying uit Hangzou
Aan het eind van zijn leven ergens halverwege de 17de eeuw
Op dit moment hangt de Red Friend
In de aan aziatische kunst gewijde Sakler-vleugel,
van het Metropolitan Museum of Art in NY-city
het grote publiek komt af
op de meer westers ge-orienteerde zalen
en daardoor
is de aan aziatische kunst gewijde Sakler-vleugel,
van het Metropolitan Museum of Art in NY-city
een oase van rust in de altijd drukke stad

De Red Friend zelf is een zogenaamde ‘geleerdensteen’
Wonderlijke Vulkanische formaties die Chinese mandarijnen
Als voorwerp van contemplatie op hun bureau hadden staan
Ze kunnen daardoor behalve als natuurverschijnsel
Ook als kunstwerk worden beschouwd
De Red Friend heeft waarschijnlijk in de tuin gestaan
Waar het bureau van Lan Ying op uitkeek
ik stel me zo voor dat Lan Ying
op belangrijke momenten in zijn leven
op momenten van grote twijfel
op zoek naar een antwoord,
of naar inspiratie
of gewoon in de pauze
zijn blik van zijn kalligrafeerwerk ophief
om hem over het grillige oppervlak van zijn Red Friend te laten dwalen.
Ik vind het bijzonder troostrijk
Dat deze wonderlijke vulkanische formatie
Na miljoenen jaren-
Als geleerdensteen in de tuin van Lan Ying terecht heeft kunnen komen
Ook vind ik het troostrijk dat Lan Ying hem Red Friend heeft genoemd en aan het eind van zijn leven besloot om zijn Red Friend te schilderen
Ik vindt het ook een troostrijk idée
Dat deze afbeelding van de Red Friend
Drie-en-een-halve eeuw heeft kunnen overleven
omwentelingen, revoluties
om terecht te komen in de aan aziatische kunst gewijde Sakler-vleugel, van het Metropolitan Museum of Art in NY-city

Ik put er ook troost uit dat kunsthistorica Ingrid Rowland deze tekst erover schreef in het aan hoop en troost gewijde nummer 55 van het Nexus magazine
en ik vind het ook mooi...
of troostrijk