G

elukkig in het veilige bezit van twee brieven en drie briefkaarten gekomen in Priok. Eindelijk eens niet teleurgesteld daar. Ik vind het heel prettig idee dat er denkende gesprekken met mij gevoerd worden maar heb toch liever brieven. Als je half suf van een brandende kustreis komt, is het zoo opwekkend wat uit het andere land te hooren. Dat kan je dagen in een goede stemming houden. En de kimono ook terecht, ik had de hoop al opgegeven. Moest je er een zoom inleggen? Ik heb net zoo een fletse blauwe en gebruik die zonder zoom als badmantel. Vind je Chlotarius ongelooflijk mooi, Larrios ik zie in gedachten hoe je mond zich plooit als je dat zegt (je zegt nog al eens ongelooflijk!) dan zal ik het je nog trachten op te dragen3) en geef meteen Henny order. Ok van hem kreeg ik wat, de hoop was al opgegeven. Pech dat er zooveel weggeraakt is, ik was verbitterd op jullie dat ik aldoor maar niets kreeg. Maar nu is het weer goed. Dank voor de kieken. Maar een van die vind ik afschuwelijk, die met de pijp. Annie je lijkt wel zo'n patagonier, fi donc! De andere leuk erg blij die van 't atelier te hebben met Arth. aan de trap. Hoe jammer dat het wordt verlaten. Ik was er zoo graag eens teruggekomen.
Die verzen ‘für dich allein’ stuur ik toch maar niet. Ze zijn te zeer erotisch en wat ik voel voor golubka (dat beteekent duifje en was het andere Russische woord) gaat daar gelukkig wat bovenuit. Misschien een volgende keer er wat van maar dan in gezelschap van anderen.

Hoe ik aan Russisch kom, wel in Dalny zijn nog Russische kroegen van vroeger over en daar ik veel voor Rusland voel, ben ik daar nog al eens geweest en ben Russisch gaan leeren dit gaat niet erg vlot. Spaansch beter Larrios! [...]
Het speenkruid heb ik aan mijn hart gedrukt. Hoe lang geleden. Wat ben je knap in de plantkunde Anuschka!
Ik hoop nu gauw ook de Antithesen te lezen, want ik heb daartoe maar een abonnement op de Stem genomen, om eens wat te lezen te hebben. T.o. de literatuur sta ik wel anders, lees soms tijden geen verzen en 't Hollandsche geharrewar vind ik dégoutant.
Annie wat schrijf je mooi, ik ben er jaloers op, probeer telkens beter,'t lukt niet en ik word weer boos. Ik wou dat ik het zoo kon. Gelukkig maakt Arthur mij in dit opzicht minder jaloers. Als ik terugkom gaan we een oude kof huren met zijn allen zwemmen en zeilen en andere gezonde dingen doen. Nog een jaar en 5 maanden neen langer, dan is het net winter of gaan we weer naar de Méditerranée Sanary lijkt me lief.
Dus toch naar de Heimat over twee maanden, dus nu bijna. Keep strong! Ik stuur deze aan Henny en hoop dat hij hem niet weer zoo lang onder zich houdt als de kimono. Hij schijnt nogal down dus heeft jullie wel noodig. Arme dichter-lijken. (2 substantieven).
Arthur belooft uitvoeriger te schrijven maar deed het tot heden niet. Dus moet hij niet boos zijn als deze brief zich wat veel tot Anuschka richt. Ik zal toch eens zoeken of ik iets leuks voor de graaf van Lehning vinden kan, maar wat moet ik zoo'n anarchist nu cadeau geven een handgranaat. Noem eens wat op hoewel ik onderwijl mijn best doe. Alleen pakjes sturen naar Holland is een karwei, wat heb ik met die kimono geloopen. Ik was boos toen ik nog dacht dat er niets komen zou van goede ontvangst.
Ik moet nog even een zalfje klaarmaken. (dat lieg ik maar ik wou uitscheiden - moet nog meer pennen). Schrijf toch niet te zelden het helpt soms zoo en de middenperiode die nu aanbreekt zal het lastig zijn om geduldig door te komen.
Annie vindt veel liefs meer dan mille baisers, dat is inderdaad vrouwenwiskunde en ik besluit dus toch maar weer met vele baisers, maar ook symbolisch. Ik zal binnenkort een reisbeschrijving sturen die ik in een Indisch periodiek plaatste dan leest het eens wat vlotter. Volgende keer typ ik, mijn hand wil niet schrijven en drukt nu maar Arth's hand en streelt Annie's lieve zwarte lokken.