Heb je dan heelmaal geen brieven gekregen. Ik heb er wel een stuk of acht geschreven. Ik begrijp er niets van. Wie de schuldige? Des te liever van jou dat je wel schrijft. Zat je zoo alleen in Parijs, nu terzelfder tijd (20 Januari) lag ik voor Dairen had het - 14^o (na de tropen) slechte verwarming, mijn hut op de tropen gebouwd heb ik met oude kranten en vuile pyama's moeten dichtstoppen en nog bevroor ik. En dag en nacht was er geen stroom geen electriciteit. Alles wat je aanraakte was koud. En niemand die...etc. In Dalny heb ik mij wat getroost.
Dat is iets van het leven hier. Je vroeg er naar. Ik kan het niet precies vertellen. Niet dat ik er iets van zou willen verbergen. Maar werkelijk, 't is niet weer te geven. Misschien kan ik er wat van zeggen als ik terugkom. [...]
Hierbij een plaatje waar je om vraagt, niet zoo erg mooi maar heb (nog)niet beter. Ik ben erg goed ondanks de ontzettende klimaatwisselingen.
Leef meestal goed al noem ik mij ‘asceet noch querulant.’ Toch zul je wel eens op mij moeten brommen. Maar ik vind het al lief dat je brommen wilt. Als je na afloop maar spinnen gaat.
Anneke heb je ook die kimono niet gekregen die ik naar Zeist (H)¹⁾zond ‘recommandée’ omdat ik niet zeker van jullie verblijf was? Ik zou het graag willen hooren of dit Japansch gewaad je lieve leden en je lieve huid omvangt. Schrijf het eens. [...]
Arthur mag niet boos zijn dat ik zooveel aan jou schreef ditmaal. De vorige brieven waren allemaal aan jullie beiden. En laat hij denken maar, dat het via jou toch ook tot hem gaat.
Ik heb wel enkele dingen op occult gebied ontdekt, hoewel ik het Oosten lang niet zoo mysterieus vind als je denkt.
Na terugkomst openbaringen van Johannes.
Hierbij een foto, ik hoop naar je zin hoewel ik er wat bevroren op sta maar wel ‘sage’ n'est ce pas? Als die foto's van jou er nog zijn stuur ze dan vlug ik zou ze dol-dolgraag nog eens hebben.
Zeg ik was al in arremoede besloten het schrijven maar op te geven. Hierbij nog een booze ansicht (zie onderaan, red.) uit Hongkong. Nu schrijf ik wel weer, maar ik hoop dat die vorige brieven nog terecht komen. Begrijp er niets van. Moet wel aannemen dat Henny ze heeft laten verrotten andere verklaring is er niet, ik neem het ongaarne aan maar het moet en als ik 't zeker weet,vergeef ik het nooit.
Jullie schrijft wel over een jaar terug, weet je wel dat ik twee moet blijven tenminste contract heb? Maar ik heb al veel geld over. Qui sait.
Mijn milieu is, Chineezen Maleiers en kleinzielige Hollanders allen terugverlangend naar huis rekenend mopperend etc. Er zijn twee goede bij. Bezie de groepsfoto eens die Marsman heeft (had ik alles geweten dan had ik ze jullie gestuurd) dan zie je wat het zeemansleven is. Nu schattebout ik ga in de kooi waar ik precies in kan onder de klamboe anders ook geen dek, over 14 dagen weer drie dekens. Misschien stuur ik je morgen een snelle groet. En kus jij Arthur.

P.S. Willen jullie eens naar Martineau librairie Divan Rue Bonaparte gaan en hem (een gele man met baard) vragen of hij als hij toch zijn bestellingen voor hier niet uitvoert maar liever het geld op mijn compte aan jullie wil geven.

De ‘booze ansicht uit Hongkong’ luidde:

Hongkong 1 Februari

Dear Anny and Arthur

A bloody shame that you did never write. I will not do it anymore, nor send any kimono's. Yours angry.

Jean.

noot van Arthur Lehning

1) Ook voor Marsman was de kimono een nachtmerrie. Hij schreef mij vanuit Zeist: ‘Heer der Heirscharen! Heb je dat pak van Slau nòg niet? Ik heb het feilloos verpakt en gelakt, met douaneverklaringen toegerust, verzonden. Er zat een soortement sarong in...’