Een vis die dorst

Jongens, hoe gaan we dit aanpakken?
We beginnen gewoon letterlijk.
Okay.
Commodify, daar zit commodity in.
Pak de Van Dale.
Product, artikel nuttig voorwerp, handelswaar.
Bekt niet lekker.
Is goed het enkelvoud van goederen?
Beetje abstract, beetje deftig.
Klinkt ook moeilijk.
Waar komt het eigenlijk vandaan?
Geen idee.
Op de markt zouden ze ’t gewoon over handel hebben.
Goeie handel!
Ja maar het moet wel een werkwoord zijn.
Iets met maken, verhandelen, veranderen. Zoiets.
Te gelde maken?
Verpakken?
Okay jongens, tweede woord.
Dat your is geen probleem.
Hoeven we ’t niet over te hebben.
Goed, volgende!
Dat dissent komt natuurlijk van het Latijn.
O ja?
Dissénsio, dissentire, verschillend gevoelen.
Afwijkende menig, weigeren in te stemmen met.
Suiker?
Is net iets anders dan protest.
Ja, en verzet is weer een tikje te actief.
Twee schepjes.
Dan zie je barricades voor je, illegale acties.
Wel mooi.
Beetje romantiek kan geen kwaad.
Zwart.
Zwart.
Maar we moeten niet de associatie krijgen van matten
met de politie.
Janee alsjeblieft.
Zwart.
Jongens en dat your, maken we daar gewoon je van, of moet
het een beetje sterker, je eigen of jouw eigen of je
eigenste, je persoonlijke?
Kan, kan.
Hangt er helemaal van af.
Hoe ver zijn we nu?
Als iedereen nou even zijn versie opschrijft, okay?
Okay.
Okay.
Okay.
Geef even door.
Dank je.
Dank je.
Dank je.
Merci.
Ik heb hier.
Lees jij het voor of ik?
O, nou, doe jij maar.
Goed, ik heb hier: Verander je verzet in handel. Maak
handel van je protest. Maak van je verzet goeie handel.
Maak je tegenstem te gelde. Lig dwars in je product. Zeg
nee en kassa! Maak van het dwarsliggen een product. Je
dwarsheid is je ding. Vertaal je protest in dwarse
dingen. Laat je stem horen, verkoop je protest. Wees
tegen, verkoop je nee.
Jongens, dit is het niet helemaal.
En helemaal niet.
Nou, die eerste en die laatste vind ik niet gek.
Het Engels is scherper, die drie woorden, daar zit alles
in.
Alsof die yanks dat allemaal begrijpen, weten zij veel
wat commodify betekent.
Zo achterlijk zijn die lui nou ook weer niet.
Jongens, rustig.
Nee, maar we kunnen niet allemaal van het gymnasium
komen.
Daar is niks mee mis.
Jongens, vijf minuten.

Tijdens de rookpauze werkt ze haar aantekeningen voor het verslag bij. Ze hoort de mannen op de gang. Luide stemmen die over auto's praten. Het woord kreukelzone prikt in haar oor. Lichte duizeling als de droom terugkeert. Iedere nacht valt ze. Het begint met een blauwe baai en het eindigt in een donker, wentelend trappenhuis. Ze duwt haar armen afwerend naar voren, de handpalmen open, ze wil haar stem verheffen, luidkeels schreeuwen, maar ‘nee’ krijgt ze niet uit haar strot. Tommy begrijpt er niets van, hij vindt haar een rare – maar wel lief. Iedere nacht schrikt hij ook wakker ‘hé musje’. Maar zijn zaklamp doorboort haar donker niet; daar moest hij zelf om grinniken. Hij zegt dat het de schuld is van de seventies, haar vader is te soft, moeder een moeras. Jouw familie is een vis die dorst heeft. Hij heeft vast gelijk, maar wat doe je d’r aan? Ze begint aan de nagel van haar duim te knagen. Dat mag niet, krijg je wild vlees van. Doet ze toch.

T-shirts?
Zeker weten, petjes ook.
Maar mokken niet.
Nee geen mokken.
Vliegtuig?
Mag dat wel boven het festivalterrein, weet iemand hoe
dat zit?
Vraag ik aan Koosje, die moet ik toch voor het lettertype
bellen.
Wat zou je zeggen van Eurostile Bold Condensed.
Geel met rood.
Maggi?
Alles kapitaal.
Zie maar, regel het met Koosje. Dat vliegtuig komt later.
Ik dacht meer aan de Impakt.
Cursief?
Laten we de knoop doorhakken.
Okay jongens, als ik jullie goed beluister dan wordt het
nummer zes.
Iedereen akkoord?
Okay.
Okay.
Okay.