Kijk hoe wij verbloemen








geringschattend is wat de bloemen doen als niemand ze wil plukken
weten ze dan niet dat een vaas de voorbode is van een urne
een open en tijdelijk onderkomen voor wie aan het sterven is?





je kunt blijven lopen als je wilt
zeggen dat je doordrongen bent van tijdelijkheid
maar het afsterven van cellen voel je niet





zoals bloemen in de fleur van hun bloem zo bloem en vol leven
ook al staan ze op afgeknipte voet
te sterven in hoog water




en wij maar zeggen hoe goed zij er niet uitzien
hoe goed wij er niet uitzien
tot aan onze kin in hoog water




altijd op zoek naar een plot
een motief of een tandwiel om ons te rechtvaardigen
opdat wij kunnen zeggen: kijk dit is waarom wij toen en daarom
weet je wel




opdat er geen losse stukken meer; alles moet
gestroomlijnd en glissando, uitlegbaar en gezond
conform de blauwdruk van dit lichaam met het bijschrift
van zin en samenhang




zoals wanneer wij zeggen dat wij bloeien maar eigenlijk verwelken
want het afsterven van cellen voel je niet – het is gewoon
wat wij zeggen wanneer we
verbloemen