De eerste Gids van 2011 brengt hommage aan schrijvers die niet meer zijn, om te beginnen aan de Indische schrijver Tjalie Robinson, die op 10 januari precies honderd jaar geleden werd geboren en één keer eerder in De Gids heeft gestaan, destijds geïntroduceerd door Rob Nieuwenhuys.
Gastredacteur Wim Willems stelde in samenspraak met de redactie een semithemanummer samen met bijdragen van Abdelkader Benali, Adriaan van Dis, Michiel van Kempen en Willem Otterspeer. Otterspeer schetst het achterdoek van een schrijver die hij terecht de Mohammed Ali van de Nederlandse letterkunde noemt. Van Dis focust in zijn bijdrage op de gelaagdheid van de humor in het werk van Tjalie Robinson, die hem rechtstreeks terugvoert naar het repatriantenhuis in Bergen aan Zee waar hij opgroeide. Zonder enige affiniteit met de bekende thema's uit de koloniale geschiedenis komt ook Abdelkader Benali in de ban van de lokstem van de Indische verteller. Michiel van Kempen presenteert Tjalie Robinson in contrast met een andere (post)koloniale schrijver van statuur, de West-Indische auteur Albert Helman. In zijn tweeluik herkennen we de worsteling van schrijvers die tegen de klippen op probeerden hun Oosterse en Westerse erfenis te integreren. Waarmee ze hun tijd ver vooruit waren.
Willems introduceert het geheel en koos daarbij twee nog onbekende 'piekerans' van Tjalie Robinson, bij wijze van voorpublicatie uit de bundels die later dit jaar verschijnen: Kind van Batavia; Verhalen van een straatslijper en Een land met gesloten deuren. Beide uitgaven worden in mei ten doop gehouden in het Letterkundig Museum, Den Haag.
De Gids omvat nog meer: Laurens van Krevelen herinnert zich Harry Mulisch' voortrekkersrol in de Gids-redactie en Wiel Kusters schreef een poëtisch in memoriam voor zijn vriend Guillaume van der Graft. Auke Hulst portretteerde een uitzonderlijke Fries, essayist Bas van Putten diept zijn eigen vorige leven op en peurt daar een goudklompje uit. Voor de complete inhoud van De Gids 2011/1, zie deze website vanaf 12 januari.
