de gast kwam zwijgend binnen
ik wilde hem groeten maar voelde me bezwaard door de stilte
de gast zette zich neer in het midden van de kamer
de gast had een onbeschreven brief bij zich
en bracht allerlei angsten mee
(hoezo durf je niet tot het diepste van je ziel te gaan
hoezo druk je nog steeds zo veel weg
heb je nog niet alles met je therapeut verwerkt blijven er nog steeds dingen liggen waarom?)
als ik het blad van de brief onder het licht bewoog verschenen er
afdrukken van woorden ik hield het blad zo dat ik de ergste niet kon zien
de tweede gast kwam de kamer binnen
in rood en blauw licht
gehuld ze had een gezicht dat veranderde
ik kon niet ontwaren of het demonisch was of juist
goddelijk
of menselijk
of mijn eigen gezicht

de jongen die me gisteren
belde kwam binnen
of was hij er al
hij moest me iets vertellen
en verwijderde daarna mijn nummer maar zei
bel me alsjeblieft dan en dan
we moeten elkaar niet meer zien
maar kom me opzoeken
ik stuurde een bericht maar op de
bodem in het donker bij wat niet
zou kunnen leven, veranderde het
in iets anders

daar kwam de derde gast binnen in stilte
van hem hield ik
zijn gezicht veranderde ook
ik keek naar de brief in mijn hand het was een
weerhaak geworden
het hing vast in mijn hand
terwijl het van vorm wilde
veranderen
het wilde terug een vakantie in uitgestrekt landschap worden
het wilde weer de letters worden die je in mijn huis had gelegd
het wilde verder terug het wilde een meer zijn
bij licht van de maan toen iedereen sliep en ik ver weg van je zwom
het wilde verder weg
mijn hand worden en de sleutel teruggeven

een vierde gast kwam binnen
haar kaken strak ze was zwaar van de wapens
ze had haar tranen als
oorlogsmarkeringen op haar
wangen getatoeëerd
ik wilde klaar voor haar zijn maar ik had nog
geen wapens alleen de
weerhaak door mijn hand
en iets dat leek op een schild
dat de derde gast meenam toen
verdween hij
en de weerhaak werd opnieuw de onbeschreven brief in mijn hand

de vijfde gast kwam binnen
ze zei laten we naar de spa gaan daar liet ik de brief
verworden tot pulp in het water en de wond in mijn hand schoon stomen
toen kon ik de vijfde gast op mijn rug terug dragen samen met haar moeder en kat

het uur voor check-in was voorbij de lichten waren al uit we kwamen niet meer binnen en
ik kon niet zien
of er nog iemand was

benövöm a ház falát ik groei over de muren van het huis
bármekkora sebet el tudok fedni ik kan alle wonden bedekken hoe groot ook
het slot vervangen daarna het huis verwoesten
na jarenlang bouwen aan de fundamenten de tuin de omheining investeren in het vee
na de tekens van verbintenis boven het bed te hebben gehangen
en de foto’s omlijst
was de ontologische potentie van de brief
dat die niet beschreven werd
enkel geadresseerd

het stopt niet vanzelf
we laten de scooter nu
ergens tegenaan botsen
verder terug nog
we hebben de scooter nooit gevonden
we gingen daarvoor al uiteen
we gingen alleen naar huis
так нiхто тебе не любив zo heeft niemand van je gehouden