In de Gidsgame is vandaag het achtste personage onthuld: Lianne Verstraaten, 27 jaar. Ze is assistente van de wethouder van Cultuur en probeert sponsoren en geldschieters te vinden om de derde Victory Boogie Woogie voor de gemeenschap te bemachtigen. Lianne is uniek: haar personage wordt enkel door spelers verder gebracht. Wat gaat ze allemaal beleven? Fleur van Greuningen bijt het spits af.
‘Mevrouw Claetering wil je even spreken, Lianne. Ze wacht op je in haar kantoor.’
Had ze dat niet gewoon kunnen sms’en? Moeilijk mens.
‘Hallo!’
‘Hoi Lianne. Ga zitten.’
Zitten?! Dan moet het wel erg belangrijk zijn. Of: dan wil ze dat het wel heel erg belangrijk lijkt.
‘Ik heb een opdracht voor je. Het is een precaire kwestie, dus mondje dicht. Je kent vast die Mondriaankwestie van het Gemeentemuseum, die Victory Boogie Woogie?’
‘Ja?’
Mondriaankwestie, Gemeentemuseum, Goobie wat? Dat wordt zo meteen eens even flink googelen.
‘Nu wil het feit dat er in Nederland opeens twee andere versies van dit schilderij zijn opgedoken.’
O! Dàt schilderij, dat in De wereld draait door was!
‘En ik wil dat jij gaat uitzoeken hoe het daar precies mee zit, waar ze zijn, wie ze hebben. Ik zou ze namelijk erg graag in Amsterdam houden. Het is een kans voor het Stedelijk om dat Haagse gedrocht eens flink de loef af te steken. En internationaal bezien kan het ons enorm helpen, kunnen we ons eindelijk weer eens meten met de grote musea in de wereld! Tate, Guggenheim, en de rest van die elitaire bende.’
‘Dus u wilt dat ik uit ga zoeken hoe of wat?’
‘Kijk maar wat je kan vinden. Ik heb een paar nummers voor je.’ Ze schuift een briefje haar kant op. ‘Daar moet je het voorlopig mee doen. Ik heb het verder erg druk met die nasleep van de kroning en alles, dus ik kan me er niet heel veel mee bezig houden. Als jij me elke dag op de hoogte wil houden, dat zou ik erg prettig vinden.’
Elke dag?!
‘Heeft het haast, mevrouw?’
‘Lianne. Natúúrlijk heeft het haast! Je weet hoe snel de kunstwereld, of, beter gezegd: de kunsthándel opereert. We moeten die schilderijen in handen krijgen.’
‘En is er budget?’
‘Nee. Er is geen budget. Maar jij bent volgens mij creatief genoeg om daar iets op te verzinnen, niet waar?’
Daar heeft mevrouw Claetering een punt. Liannes masterscriptie betrof dit onderwerp zo ongeveer: hoe door sponsoring en evenementen en ingezameld burgergeld de subsidiestop opgevangen kan worden. Maar kunst? Zij was vooral ingegaan op populaire sportuitingen en muziekfestivals. Na, zo moeilijk kan het niet zijn. Kunst is ook maar entertainment. Kwestie van inlezen.
‘Ik ga ermee aan de slag, mevrouw.’
Ze pakt het briefje van tafel, schuift haar stoel naar achteren, staat op.
‘Succes ermee.’
‘Bedankt.’
Twee schilderijen. Hoeveel zijn die krengen eigenlijk waard? Geen budget. Kunst. Kunst! Wie zit daar nou op te wachten. Welke geldschieter is dáár nu in geïnteresseerd! Alhoewel, ze was toch een keer op zo’n lekker pilletjesfestival waar ook wat kunst hing en stond? Ergens in een hoek. En die kunstenares die wel eens bij De wereld draait door komt, die geflipte met die dierenmishandeling, die is vast ook wel populair, anders kom je daar toch niet?
Misschien dat het toch wel wat potentie heeft.
Hm, eerst maar eens die mensen op het briefje bellen. Chen en Roderik van Zwaaij zijn hun namen. Roderik… Was dat niet die vent van DWDD? Maar wie is die Chen?! Klinkt Chinees. Was dat mokkeltje van Roderik niet ook een Chineesje?
Misschien dat ze naast het googelen van die Haagse kwestie maar even op uitzendinggemist.nl moet kijken.
Illustratie: Jasper Rietman
