Op zaterdag 13 en zondag 14 juli 2013 vond Festival 5D plaats op de NDSM-werf. De Internet Gids kreeg van het festival een uitnodiging om schrijvers en muzikanten te selecteren om voor het speciale publiek, met of zonder handicap, op te treden. De komende weken een selectie van deze optredens. Vandaag: Pieke Werner vanaf het moederschip.
Impressie van mijn scheepsbestaan,
een soort hoorspel maar ook weer niet
O dijk, o dam, o lengend land
maak een kommetje van je arm
en een haven in je oksel
waarin het water rusten kan
krom je om de oever heen
voeg je naar haar vullen
de mensen leggen boten aan
de touwen maken krullen
knopen zich aan je bolsterwal
basalt gestutte wering
De bomen in de aarden wal
zijn iep en eik en conifeer
weerspiegelen in de waterhelft:
contouren donkere vlekken neer,
en olietrage rimpelingen
deinen daar doorheen
Slap hangen onderwijl de vlaggen
aan de masten en de boeg
maar bomen wuiven, wiegen wèl
-wilgen, berken, elzen:
drommen samen tot een veld
als groene stapelwolken
Iets anders doet de populier
elk blad ruist op zichzelf:
zo blijven zij steeds met velen
wentelen heel nonchalant
op hun lange, losse stelen
En overal, van hier tot daar,
als regendruppels kringen,
verschijnen vissen, speldenklein
die happen naar het oppervlak
waar dondervliegjes kleven
Een enkeling draait op zijn zij
en schittert zilverwit
Meerkoetmoeders klakken kloek
een onophoudelijk krakelen
kuikens krijsen uit nauwe strot,
hun niet te stillen hongerdwang
als tussen twee geklemde duimen
een grassprietfluitje snerpen kan
Een baby in het binnenboord
brengt hulpeloos gejengel voort
verderop klinkt zaagseldof
een handzaag door een balk
De fuut met franje rond de kop
doft kalm zijn veren op
waarna hij hees en hortend stoot
(als halve draai van houten plug)
en zo zijn wederhelft aanroept
die opdoemt uit het riet
De nek gestrekt
de borst gebold
de kop naar stuit en terug
steeds weer, steeds weer
dat zij versieren
twee identieke spiegeldieren
En ik sta hier, in gidsenrol
met opgestoken teken
Een baken voor de luisteraar
over alles wel te spreken
Ik vouw de perspectieven uit
en weet opnieuw te rijmen
wat hier toch al zo klinkklaar ligt
zoals nu, in zwakker avondlicht
terwijl de lakens aan de lijn
zich klam en vochtig zuigen,
probeer ik vanaf het moederschip
mijn verhaal zoals het firmament
om dit drijven heen te buigen
ik tros ons los
van kant en wal
van huis van kruis
van heg van stee
Vogels, scholen, vissen, zwermen,
een vliegtuig zweeft ook onderzee
