Aan het eind van de week maakt De Internet Gids-redactie de cache leeg en toont hier de resultaten.
Wanneer je de realiteit bekijkt vanuit je ooghoeken gebeuren er geweldige dingen. Zo zag ik al fietsend door de Jan Evertsenstraat in Amsterdam in mijn rechterooghoek de letters Anti-Woonterreur op de gevel van een winkel staan. Ik wist dat het er niet stond en toch wilde ik het zo lezen.
Gefopte zintuigen zijn bijzonder goed geschikt voor de inspiratie. Een bekend voorbeeld zijn talrijke Mama appelsap vondsten op YouTube waarbij verkeerd verstane, vaak Engelse songteksten een absurde Nederlandse regel toegemeten krijgen. In de hit Games People Play van Inner Circle is de regel 'In je kont, Lee Towers' te ontdekken. De volgende keer wanneer dit liedje op de radio langskomt kan je met de beste wil van de wereld het niet niet horen.
Dichter Tsead Bruinja heb ik in Perdu ooit horen vertellen over zijn werkwijze. Hij liep door Leiden en las daar op een bord van een restaurant 'ramsoep', terwijl dit in werkelijkheid 'krabsoep' was. Het volgende wat door zijn hoofd schoot was een surrealistisch gerecht met de naam 'ramsoep met stootgarnalen'. Het werd de titel van een gedicht uit de bundel Dat het zo hoorde (Contact, 2003) waarbij de beginregels zijn: knuffelstreken brandden gaten door zolders / zoals sigaretten vallen door strak pantystof.
Terug naar de Anti-Woonterreur. Dit lees ik op de winkelgevel terwijl er eigenlijk Anil Wooninterieur staat. Ik begin me af te vragen waarom ik het juist zo lees. Ik heb in mijn huis het afgelopen jaar een milde vorm van woonterreur meegemaakt door de trillende machines van de Turkse bakker op de begane grond. We hebben het ondertussen als goede buren opgelost zonder hulp van de Anti-Woonterreur-winkel. Maar heel soms hoor ik het vervelende geluid nog eens. Dat zijn de momenten wanneer ik een bezoek wil brengen aan mijn imaginaire winkel en ik alle artikelen vanuit mijn ooghoek wil bekijken.
