Ik ben het refrein van andermans leven

Dichter Arnold Jansen op de Haar kwam speciaal uit Londen langs bij De Gids om voor te lezen. Luister naar Een gewone dag, Emigratie en Aan de overkant van het water.

Een gewone dag

zo’n dag die begint met
het broodvlees van gister

vannacht in een droom
leefden je ouders nog

rond tien uur overweeg je
diverse vormen van zelfmoord

en hoort hoe onder de colonnades
de gesluierde vrouwen praten

met de getoverde ogen
en hun zoetgevooisde waterpijp

(men kan zich natuurlijk
een klein beetje geil wandelen)

de vaalgrijze bibliotheek
van paddington is alvast warm gestookt

je denkt aan je lief
in het land waar je woonde

en hoe ze met twee mannen zou
of in het openbaar vervoer

of speciaal voor jou
in glanzend strak

vannacht zul je weer
van je ouders dromen

je moet ze tegen iets beschermen
maar weet niet wat

*

Emigratie


men leert pas een taal
door het spreekwoord te spreken
dus hier staat een waarheid
als een koe
en vertaal dat eens even

pas als men zich de stad eigen maakt
biedt zij beschutting

ik juich thans nog zacht
bij middernachtelijk voetbal
voor het nederlands team

emigratie emigranten
laat me niet lachen
als een kind op een fiets
kijk zonder handen
ach wat: je leest nog altijd
hollandse kranten

ga koffiedrinken met
een oude joodse dichter
die in amerika
twee lapsed catholics trouwde

en luister ik was in wenen
op zoek naar de vlucht
van mijn ouders
ik was net geboren en
hoe troebel die stad

mijn eigen vader noemde mij
bij geboorte
stamhouder voor later
maar later is laatste

ik ben het refrein van
andermans leven
ik zeg vanzelfsprekendheid voort

*

Aan de overkant van het water


laten we bij het begin beginnen

het woord vlees is hier
een stuk schaarser geworden
vanwege mijn halfvegetarische
gastvrouw

ergens in de ruimte
leest men mijn grenzeloze sms’jes

ik moet die verkleinwoorden
afleren

nelsons sokkeltje
onverslijtbaar
als jasjes van tweed

tussen de kinderen
met de strooien hoedjes denk ik
mijn moeder is jarig maar dood

daar wandelt het park
het propere park
met de verzonnen hond
die ik harry zal noemen
een naam van een dode
van voor mijn geboorte

moet men zijn honden
naar prinsen vernoemen?

en ’s nachts bij zwart licht
sms ik op verzoek
verschillende manieren van neuken
als sport

ik herhaal woorden als exercities
mijn pik is mijn god

maar nu ik je toch spreek
laten we bij het begin beginnen