Aan deze tekst gaat een stilte vooraf. Wat te zeggen over het feminiene? Het is niet de bedoeling er een definitie van te geven, noch de vele, voornamelijk negatieve, connotaties van het woord proberen te ontkrachten, en ook niet om een louter positieve herwaardering van het feminiene te willen vaststellen.
Als de connotatie van een woord zozeer verstrengeld is geraakt met een sekse in plaats van met een kwaliteit of eigenschap die zich in mensen kan bevinden, moeten we dan niet een geheel nieuw woord vinden voor het feminiene (en voor het masculiene)?
De connotaties van woorden zijn tijdgebonden, de propaganda van de vrouw als zwak, zacht of passief nog altijd niet helemaal verdwenen uit de taal en dus ook niet uit onze manier van samenleven.
Wat als we zouden doen, al was het maar voor een avond, alsof het woord geheel niet beladen was, alsof we het feminiene zouden kunnen benaderen en onderzoeken door te doen alsof die nieuwe connotaties al bestaan, een greep ‘prefiguratieve politiek’? Het feminiene en masculiene als aanduiding voor kwaliteiten die in alle mensen te ontwaren zijn, maar niet in oppositionele termen als sterk versus zwak, actief versus passief, hard versus zacht.
Met dit eerste nummer van het nieuwe jaar presenteert De Internet Gids een ontdekkingstocht in het feminiene, een ‘land waar je welkom wordt geheten’, om het in Christiane Singers woorden uit te drukken, van wie het essay met de gelijknamige titel de aanleiding vormde voor de literaire avond in Sociëteit Sexyland afgelopen november. De komende twee maanden verschijnen er wekelijks nieuwe exploraties, in taal, maar ook in beeld en geluid, waarin de vraag naar wat het feminiene is of kan zijn door de deelnemers van die avond verder wordt onderzocht.
‘Wat is het feminiene?’, zo opent Singer haar essay. ‘Het niet weten is een goed begin.’
De video, animaties, afbeeldingen en grafische vormgeving voor dit nummer zijn gemaakt door de kunstenaars Mary Ponomareva, Katerina Gaidamaka en Ksenija Serbina.
