Vroeg

Vroeg, werd ik vanochtend alleen wakker in een bekend appartement op 8 hoog.
Mijn ogen volgden de beweging van een zwart puntje dat sierlijk buiten in de verte vloog.
Het was mistig.
Er miste iets, alleen was het geen waardig gemis en ik weet niet waarom uitgerekend deze ochtend maar toen wist ik het.

Vanochtend vroeg werd ik wakker.
Alleen was mijn wekker nooit afgegaan, had mijn fiets de nacht buitengestaan en scheen er door het raam geen bekend straaltje meer van die oh, zo mooie maan.

Het was vanochtend dat ik mij realiseerde dat als een stuk van mijn zijn zich niet laat kennen, het zich per definitie ook weigert te laten temmen. Al is het - ik geef toe - wel een nobel streven. Maar toe. Voor even, breng mij niet eenzelfde reden om alles wederom op zijn grondvesten te doen beven.

Een lange tijd. Sinds een lange tijd geleden, was het alleen vanochtend dat met mijn opstaan de intrusies in mijn hoofd willig plaats maakten voor de gedachte van nu, vandaag en morgen en alle dagen die daarna weer mogen volgen.

Vanochtend werd ik alleen wakker doordat de terugkerende entiteit in mijn dromen mij dezelfde provocerende maar oh, zo simpele vraag stelde. Namelijk of ik leefde.
Ik vroeg me voor de zoveelste keer af wat dat nu eigenlijk inhield en voelde de realiteit naar mate ik mijn grip eromheen wilde verstevigen steeds fijner verkorrelen in mijn hart. Na kort verloop van tijd werd ik mijn eigen onduidelijkheid de vijand, hoe verfijnd en duidelijk zij mij ook van tijd tot tijd verschijnt.

Vannochtend, zette ik af vanaf het binnenste van mijn vel en alleen vanochtend vroeg antwoordde ik met zekerheid,

”Ja, ik geloof van wel.”

Dan zal ik maar wat schrijven.

Mijn kamer is opgeruimd dus jordan peterson vindt dat ik het goed doe. Hij is zelf depressief.

Ik ben mijn ogen weer gaan gebruiken en nu zie ik steeds slechter.
Ik wacht op mijn beurt, alwetend rechter
mijn enige vrees is dat corruptie hier op aarde hen allen paarden.

Wellicht kruisen de goden dezelfde optische truc, althans vanuit een extramundane hoek.
Zijn het simpele belichamingen van het universele, toevallige figuranten in het heilige boek? Opgehemelde complicaties van scheppende karakteristieken, geleid op eigen verzoek?

Een engel in een trance,
Haar spiegelbeeld klein, geportretteerd, ludiek op het zwarte doek.
Een gesimuleerd duivels publiek, de essentie van de truc, ontneemt haar balans en versteent haar van angst. Puur, magnifiek, epiek, gehypnotiseerd door diabolisch hiërarchiek naar Half-dood olympisch antipathiek.

Gestold in een oneindige dans, gedwongen te kiezen voor de duistere koning. Een tragische vangst. Haar leven gebonden aan sadistische briezen of adem-tekortkoming.

Aan gort gestreeld, levensbang om nog bemind te worden.

Wanneer de niet-juisten hier ooit naar vragen zullen de biezen gepakt en ze door een rutte geklapt worden : ik zou het niet meer weten.

Begraven in de grond van mijn ziel, schrijnend weggepropt voor gretige greta’s die anders niets schijnen te kunnen dan er achteloos scherven in te verstoppen.
Te lang heb ik me hieraan liggen meten.
Meetings van metingen bleken de oorzaak van mijn pijn te heten.
Zoals hoe mijn effortlessness traag, tranend, getorneerd is naar moeite.
Hoe ik mijn gevoel van toen heb verloren en het ergens anders lijk te zoeken moeten.
Als de lege glazen vitrinekist in mijn dromen. Is een droom ook illusie?

Het is trots trotseren opdat de pijn zich in heling kan storten.
Als het niet wordt gekocht is er niks wat ik rook.
Wat U kauwt beïnvloedt Uw gebit.
Alles wat U niet bemint en toch vindt, te allen tijde laten rotten.
Versoepeling van de grip begint bij geloof en begrip.

Zeg me, welke tralies U looft die Uw God bezit?

De vragenlijst van de Franse schrijver Marcel Proust (1871-1922) is een variatie op de vragen in vriendschapsboekjes waarin je vroeger antwoorden van al je vrienden en stiekeme verliefdheden verzamelde. Het is inmiddels een wat belegen lijst, dus als de schrijver heeft gevonden dat er een vraag uit moest, anders moest worden geformuleerd, of juist moest worden toegevoegd, dan is dat aangepast.

Wat is voor u volmaakt geluk?
Innerlijke rust.

Wat is uw grootste angst?
Angst zelve.

Met welk historisch figuur vereenzelvigt u zich het meest?
Hatsheput

Welke karaktertrek vindt u het meest irritant van uzelf?
Sociale onzekerheid.

Welke karaktertrek vindt u het meest irritant bij anderen?
Onzekerheid.

Welke verleiding kunt u niet weerstaan?
Een ervaring waarvan ik weet dat het leuk is om navertellen (ook al is het stom).

Wat is uw favoriete reis?
Overnachten in de wadi rum woestijn in Jordanië.

Met welk deel van uw uiterlijk bent u het minst tevreden?
Ik ben nogal tevreden met mijn uiterlijk, ik heb echter wel eens naar mijn handen gekeken en gedacht dat ze er iets eleganter uit zouden zien als de vingers 1cm langer zouden zijn.

Welk levend persoon veracht u?
Hishaam Talaat Moustafa.

Waarvan hebt u het meeste spijt?
Ik vind het erg jammer dat ik vaker nagelaten heb te handelen vanuit liefde. Spijt is het niet.

Wanneer en waar was u het gelukkigst?
Net na mijn absolute dieptepunt. Het was de eerste keer dat ik al mijn pijn en verdriet compleet had geuit en een helikopter perspectief over mijn emoties heb kunnen vergaren. Vroeg op een zomerochtend zat ik buiten in een tuin in een stad waar ik nooit eerder geweest was met niemand die ik kende in een straal van 50 km. In die periode voelde het alsof ik alles kwijt was geraakt. Na een periode van intensiteit gunde ik mijzelf wat geluk. Ik begon intuitief mijn aandacht te leiden naar wat ik wel had. Ik werd bewust van mijn ademhaling, mijn lichaam en de waarnemer. Dat voelde was bekrachtigend. In die staat van nieuwsgierigheid en focus belande ik zo in mijn eerste meditatieve staat. Toen ik mijn ogen weer opende keek ik om me heen en realiseerde ik mij dat ik mezelf volledig kon liefhebben en vertrouwen. En zolang dat zo zou blijven, ik niks te vrezen heb. Die ervaring heeft mij permanent veranderd. En daar ben ik ontzettend dankbaar voor.

Wat is uw huidige gemoedstoestand?
In transitie.
Ik ben nogal in conflict met mijn ego de afgelopen tijd, Er veranderen ontzettend veel aspecten in mijn leven en ik ben net begonnen aan (waarschijnlijk) de langste vakantie die ik ooit zal ervaren. (3 maanden lang! (Excl. alle vrije tijd die corona ons oplegde.) Het is niet ongewoon dat de transitie-periode van tiener naar adolescent innerlijke conflicten met zich meebrengt. Gelukkig heb ik nu wel alle tijd en de juiste mensen om me heen om ze rustig uit te pluizen.

U mag een ding aan uzelf veranderen. Wat zou dat zijn?
Ik denk dat een kleine 10 centimeters in de hoogte erbij me wel zou staan.

Wat is uw grootste prestatie?
Op mijn 17de betaald krijgen door een cultureel en literair platform voor een publicatie. (Toch wel een prestatie dit:)

Wat is uw dierbaarste bezit?
Mijn autonomie. (Enhetkussentjedatikvoormijn7deverjaardagkreeg)

Wat is voor u het dieptepunt van ellende?
De wil verliezen om iets aan die ellende te doen.

Waar zou u willen wonen?
In verschillende ruimere appartementen over de wereld heen. Het liefst in tropische zones.

Wat is uw meest typerende eigenschap?
Het verschilt, ligt eraan wie je het vraagt. De meeste zouden hun beschrijving geven van mijn excentriciteit. Ik ben erachter gekomen dat ik een een vrij karakteristieke combinatie van eigenschappen heb. Met dank aan de mensen die mij geen duidelijker beschrijving van mezelf konden bieden dan ‘Tibah’.

Welke eigenschap waardeert u het meest in een man?
Zijn daadkrachtigheid.

Welke eigenschap waardeert u het meest in een vrouw?
Haar empathische vermogen.

Wie zijn uw favoriete auteurs?
Khalil Gibran, Kierkegaard, Franz Kafka, Nazmiye Oral, Toon Tellegen en Jan Bor.

Wie zijn uw helden?
Alan watts, intellectuelen zonder vaste baan, mensen die levenskeuzes maken waarmee ze alles achterlaten, Bashir Azizi en mensen die zich bewust zijn van hun eigen onzinnigheid.

Hoe luidt uw adagium?
Leef de leef!