Het Grote Macaulay Culkin Dossier

Poëzie / 01.12.18

5 Reasons I Truly Love Google’s New Christmas Ad With Macaulay Culkin (The Last One Will Surprise You!)

Dominique De Groen

1. Voorzang

he protecc
he atacc
he cracc
but most importantly
he got himself
bacc on
tracc

Volksrijm over Kevin McCallister/Macaulay Culkin (ca. 2017). Gebaseerd op het eerdere volksvers ‘He Protec But He Also Atac’ (ca. 2016). Populair bij gedesillusioneerde Millennials die in de decennia na Home Alone hun toekomst spectaculair uit de bocht zagen vliegen en nu deze rijm dwangmatig herhalen, als een mantra, tijdens het invullen van sollicitatieformulieren voor flexjobs.

2. Pixel

Het spektakel is geen verzameling van beelden van de kindsterren Ryan Gosling en Macaulay Culkin, maar een sociale en maatschappelijke verhouding tussen mensen gemedieerd door beelden van de kindsterren Ryan Gosling en Macaulay Culkin.

Guy Debord, De Spektakelmaatschappij

Macaulay Culkin die een t-shirt draagt met een print van
Ryan Gosling die een t-shirt draagt met een print van
Macaulay Culkin die een t-shirt draagt met een print van
Ryan Gosling die een t-shirt draagt met een print van
Macaulay Culkin […]

Culkin en Gosling zullen tot in de eeuwigheid
elkaars beeltenis in beeltenis in beeltenis dragen.
Als een visuele mantra.
Een processie van de iconen der heiligen van onze tijd.

Zullen elkaar dragen
tot de originele foto op het eerste t-shirt
centrum van een uitdijend web van beelden
nog slechts een onherkenbare pixel is.

En op Kerstavond zal de pixel zich openen, een portaal vormen naar een alternatieve realiteit waar iedereen wakker wordt op een magische Kerstochtend in Suburbia, de grote lichte huizen gevuld met een overvloed aan prachtige objecten, schitterende dodelijke objecten, en al de gezinnen wit en glinsterend als de sneeuw op de oprit en als onzichtbaar geld, en de financiële crisis en global warming en de breuk tussen Britney & Justin allemaal slechts kwade dromen, half herinnerd en absurd…

3. Gebed Tot De Wet Bandits

O Wet Bandits
berooid & precair
ondanks jullie harde werk
telkens opnieuw bot vangend

jullie nochtans bescheiden ambities
keer op keer gefnuikt
door Kevin McCallister
vleesgeworden privilege

Wet Bandits
ereleden van het pantheon
van San Precario
patroonheilige
van het precariaat

verbrand, verminkt, vernederd
& belaagd
door de ontelbare voorwerpen
van de McCallisters

de objecten boobytraps
om armoezaaiers als jullie
te vangen
te kwellen
& bovenal
buiten te houden
uit colonial Georgian mansions
van steenrijk Winnetka

de hemel boven deze stately red-brick
leeg en doods
als de dromen van het kapitaal
in het Kerstgetij
monsterlijk grijnzend
bij de aanblik van jullie lijden…

O Wet Bandits
hoor dit gebed
van de offerdieren
op het slachtblok van de markt
zinderend in hoogovens van het feest
creperend onder de wielen
van bezorgbusjes vol kerstvreugde

ons werd geleerd
de McCallisters te bewonderen
net te willen leven
als zij

maar iedere Kerst
vereenzelvigen we ons
minder met hen
en meer met jullie

berooid & precair
& ondanks
nooit aflatende arbeid
telkens opnieuw

just imagine
the feeling
of watching Home Alone
in the actual Home Alone
house
for only $2.4
million

incredible!

4. Jigsaw

Later wordt gezegd dat Home Alone in werkelijkheid de origin story is van Jigsaw, de seriemoordenaar van de horrorfilmreeks Saw die zijn slachtoffers op de proef stelt door hen te folteren met allerlei gruwelijke en complexe marteltuigen, toestellen, mechanismen, machines, vallen, […]

Later wordt gezegd dat Macaulay Culkin aan de heroïne zit.

Later wordt gezegd dat Macaulay Culkin dood is.

Later wordt gezegd dat Kevin McCallister, engelachtige kleine jongen, opgroeide tot Jigsaw.

Later wordt gezegd dat Macaulay Culkin en Mila Kunis

dat Kevin McCallister aan het einde van Home Alone 2 door de kinderbescherming, later

wordt gezegd dat de vallen in Saw dan wel doorwrochter, complexer en wreder zijn dan die in Home Alone, maar dat niettemin de stempel van Kevin McCallister duidelijk

dat, later, Macaulay Culkin aan de crack.

Later wordt gezegd dat Macaulay Culkin dood is.

Dat, door jouw gebrekkig theoretisch kader, Macaulay Culkin dood is.

Dat we allemaal bezorgd zijn om Macaulay Culkin.

Maar dat Macaulay Culkin dood is

dat Drew Barrymore Lindsay Lohan Britney Spears Mary-Kate & Ashley Haley Joel Osment Mischa Barton Macaulay Culkin

dat Kevin McCallisters boobytraps in Home Alone duidelijk ingebed in voorstedelijke burgerlijke fantasieën

dat de vallen in Saw daarentegen post-industrieel post-American Dream gritty, de infrastructuur van de oude producerende economie gutted door finance capitalism, al het kapitaal eruit weggebloed

dat alle glans uit Macaulay Culkin is weggebloed

dat niemand Macaulay Culkin iets slechts toewenst (per se) maar dat iedereen de glans uit Macaulay Culkin wil zien wegbloeden

dat de magazines de glans die uit Macaulay Culkin is weggebloed willen bijeenschrapen & gebruiken om hun pagina’s glossy te maken

nu Macaulay Culkin oud is en blijkbaar nog steeds niet dood.

Dat Macaulay Culkin cyclisch zelfreferentiële memes bloedt op de altaren van de dag.

Dat zelfreferentiële memes Macaulay Culkin bloeden.

Dat Macaulay Culkin in een eindeloze loop van Macaulay Culkin.

Dat Macaulay Culkin door Google wordt ingezet om de nostalgische gevoelens van kapitaalkrachtige dertigers te verzilveren.

Dat Macaulay Culkins kleine lijfje
de val heeft gebroken van de happy 90s
de val heeft gebroken van allesoverheersend neoliberalisme
de val heeft gebroken van de geschiedenis
die later
opnieuw begon

dat achter het engelachtige snoetje
van Kevin McCallister
een bitterkoude doodswens schuilgaat
voor al het leven op deze planeet

dat in Kevin McCallister
geen onschuld huist

maar dat Macaulay Culkin
ook maar gewoon probeert
er het beste van te maken
net zoals jij

en dat Mila Kunis zich vast voor de kop kan schieten
nu Macaulay Culkin
van JUNK naar HUNK

5. Epiloog

Hello. Do you wanna play a game?

Doe alsof
Macaulay Culkin
meer is
dan een verzameling
van beelden.

Dominique De Groen (België, 1991) is schrijver, dichter en beeldend kunstenaar. Haar werk kenmerkt zich door een kritische houding ten opzichte van globalisering en het kapitalisme. Zo haalde ze inspiratie voor haar debuut Shop Girl (2017), waarin ze de industrie van fast fashion analyseert, uit de tijd dat ze bij de Primark werkte, en hebben de gedichten in Sticky Drama (2019) onder andere de uitputting van de natuurlijke grondstoffen, milieuvervuiling en klimaatopwarming tot onderwerp. Haar vierde bundel Slangen (2022), waarvoor ze de Jan Campert-prijs ontvangt, bevraagt onder meer het nog altijd heersende vooruitgangsdenken. Op dit moment werkt ze aan Corpus Britney, een roman over kapitalisme, hekserij en Britney Spears.

Meer van deze auteur