Als kind had ik een sterke voorkeur voor de letter M en voor woorden die met de letter M beginnen. Mijn naam was zo’n woord. Er straalde een rust, een zachtheid, uit van die letter. De M Markeert het Midden van het alfabet. En dat Midden is eigenlijk belangrijker dan het begin of het einde. Je zou kunnen stellen dat ABC de meest beroemde letters zijn. Ok, de Z doet ook mee. En voor sommigen neemt QWERTY een belangrijke plek in. Maar dat onverstoorbare Midden dat ook nog eens gespiegeld is en gemakkelijk in tweeën te splitsen vanwege een volmaakte symmetrie, dat geeft de M een zekere Macht, ingesloten te zijn tussen 25 andere letters en dan ook eens in de vorm van een kroontje, daarmee uittorent boven haar onderdanen. Vergeet niet dat een leider onmisbaar is voor het Maatschappelijk belang.
Ik werd als jongen geboren in Maasland, maar wilde liever een Meisje zijn. Ik woonde aan de Prinses Marijkelaan, was geobsedeerd door Mijn Moeder en Mijn My Little Ponies. Die M leek Me dus voorbestemd. Een teken dat het leven zich echt nog wel zou voegen naar Mijn wensen, het voorzag mijn saaie en eenzame jeugdjaren van een boodschap van bovenaf. Er op terug kijkend, was ik als kind een ongetrainde kabbalist.
Mijn lievelingswoord was Mens. Ik vond het geweldig dat die Mens een poging had gedaan zichzelf te benoemen, zichzelf van een titel te voorzien, een aanspreekvorm zoals Mevrouw of Meneer, maar dan één die voor de hele soort moest gelden, wetende dat ze zichzelf altijd tekort zou doen met zo’n enkel en verloren woord. Van alle woorden in Nederlandse taal was het toch wel het woord Mens dat van alles poogde te omvatten, zoveel wilde zijn, wilde kunnen zeggen met vier simpele letters. Wat zouden we zonder dat woord Mens Moeten, dacht ik? Zou het het eerste woord zijn dat ooit werd gevormd, het eerste concept, of is dat toch Ik of Eten of Vuur of juist Jij?
Wat me ook beviel aan die letter M was dat hij links of rechts gespiegeld onverstoorbaar hetzelfde bleef, maar zou je M verticaal spiegelen dan krijg je een W, die ook Weer van alles kan, zoals Water vormen, een Wereld, Wat en Waar. Het Was alsof die M van Mij een dubbelrol kon spelen, altijd nog kon besluiten dienst te doen als W, mocht zij ontoereikend zijn, al is die suggestie voor zo’n veelomvattende en Magische letter een belediging.
En dan heb ik het nog niet gehad over het vormen van die letter met onze lippen. Geen van haar vijfentwintig soortgenoten brengt de boven- en onderlip samen zoals de M dat doet. Ze is daarmee de ideale Matchmaker. MMMMMM, zegt ze en dwingt ons daarmee tot het geven van een kus die geen ontvanger kent. Nouja, dat woord natuurlijk. Ieder woord dat ermee begint wordt even gekust.
