We gaan naar de velden om te dromen,
Om te zoeken naar de betekenis van onze jassen,
Om te kijken naar de betekenis van onze laarzen,
Om te luisteren naar de betekenis van de wolken,

Om betekenis kwijt te raken en te vergeten,
Om te zeggen dat we naar de velden gingen,
Om te zeggen dat we een doel hadden,
Om te zeggen dat de verte ons verliet,

We gaan naar de velden om ons af te zonderen,
Om alleen te zijn en ons te warmen aan wie alleen is,
Om in de verte te kijken en niets te zien,
Daarom gaan we naar de velden,

We zullen dingen zeggen, die niet waar zijn,
We zullen treuren om het gemis van de verte,
Maar we zeggen dat de verte ons niks kan schelen.
We zullen onze neuzen snuiten en verdergaan,

Naar de rivier die vergelijking uit de weg gaat,
Naar de rivier, om betekenis naar de verte te zien stromen,
Naar de rivier, om woorden in het water te gooien.
Naar de rivier, om onze armen te wassen,

Opdat we kunnen spreken over niets,
Opdat we voorstellen om een feest aan te richten,
Ter ere van de tovenaars in het stoomgemaal,
Ter ere van de werktuigen en de ovens,

Ter ere van de woorden die ons naar de velden brachten,
Ter ere van de woorden die ons de verte beloofden,
Ter ere van de mannen en vrouwen in de rivier,
Die alle dagen roepen: de tong is ons geheugen,

Het middenrif zorgt voor lucht en precisie,
Wij wassen onze armen, wij wassen onze handen,
Wij dromen in het water, wij dromen in de wolken,
Wij raken onze lippen aan en vergeten betekenis,

We gingen naar de velden om de velden over te steken,
We gingen naar de rivier om in de rivier te staan,
Terwijl de wind speelde met de vogels,
Terwijl wij ons afzonderden,

Om te blazen, om te blazen.