I’m not taking testosterone to change myself into a man or as a physical strategy of transsexualism; I take it to foil what society wanted to make of me, so that i can write, fuck, feel a form of pleasure that is postpornographic, add a molecular prostheses to my low-tech transgender identity composed of dildos, text and moving images [..].
Paul B Preciado, Testo Junkie

dit gedicht is fictie in de zin
dat het niet is gebeurd
of al is gebeurd
het heeft plaatsgevonden tussen twee lichamen die elkaar aanraken
en misschien ook hebben gezien
het lijf — misschien bij ons nog wel meer — gevormd door taal
ik heb je in het Nederlands ontmoet
maar daar besta ik nog niet
een berg uitgetrokken kleren de meest vaste vorm die ik kan aannemen
in jouw mond verlies ik mijn tastbaarheid
ik krijg er een werkelijkheid voor terug
je vormt me
meer dan ik zelf kan
het regime van mijn vernieuwde seksualiteit:
in de ochtend twee pompjes androgel
drie keer twintig push ups
maandelijks de kapper bezoeken
ik zal nooit weten of het genoeg is om overeen te komen met wat je ziet
ik besluit het los te laten
me op te laten lossen
onder je tong
het residu uitgesmeerd en ingetrokken
geen bewijs van mijn bestaan maar zelfverwezenlijking
in dit moment van extase creëer ik mijzelf
blijf ik plakken aan mijn eigen huid
hoe vaak voel je je lichaam als je geen pijn hebt
               niet moe bent
            geen schreeuwende honger in je borstkas
je raakt me aan en ik ben nieuw
ik ben nog nooit gekust nog nooit gepijpt
nog nooit eerder klaargekomen
in deze samenstelling van cellen
deze verzameling van referenties
mijn lijf kent de aanraking maar heeft geen herinnering
geen fantasie gevormd door het verleden
in deze hoedanigheid ben ik voor het eerst stil
alles wat ik zeg een nieuwe realiteit
ik bevind me op het puntje van mijn tong
rek me uit  trek me terug
stel me aan je voor op de meest banale manier
ik zou niet kunnen zeggen waar je vandaan komt
welke boeken je leest of je graag de afwas doet
ik weet alleen dat er iets is in mij dat je in zich op wil nemen
naar zich toe wil trekken
in je nek wil bijten en zachtjes likken
ik wil je leren kennen door bij je naar binnen te gaan
mijn bewustzijn in mijn vingertoppen
voelen waar ik jouw bewustzijn raak
iets uit kan lokken
in je adem iets gevangen dat echt is
een ontmoeting
een poging je te laten zien dat er een plek is
waar ik je naam ken
en daarmee alles is gezegd